[geschiedenis] evolutie aandrijfvorm bronbemaling van begin (spierkracht) tot op heden (HVO, diesel, elektro, waterstof)

in de vorige eeuw werd de Kattekop (en flink wat spierkracht) nog ingezet om water uit de bouwput te bemalen

De Nederlandse Gemalenstichting heeft een mooi overzicht van de bemalingswijze (gemalen polders). Dit was spierkracht voor 1600, windkracht van 1600-1980, vanaf 1860 stoom en vanaf 1900 elektro en dieselmotoren. Zie website Nederlandse Gemalenstichting

Bij bouwput en sleufbemalingen was in het verre verleden spierkracht de enige optie en daarna elektro of diesel de aandrijfvorm. Op dit moment zijn experimenten uitgevoerd met waterstof als energiebron voor bemalingspompen, dit lijkt positief (maar nog erg vroeg). Tevens zijn er partijen welke vol inzetten op HVO diesel (gemaakt van plantaardige oliën en restafval). Het voordeel van elektro en waterstof is vrijwel geen uitstoot (roet) op en rondom de projectlocatie. Het voordeel van (HVO) dieselmotoren is dat (zeker bij meerdere pompen) de betrouwbaarheid erg groot wordt, dieselmotoren stoppen niet zomaar bij een stroomstoring. 

Over het algemeen lijkt diesel de beste aandrijving voor kortdurende bemalingsprojecten (de uitstoot en effect omgeving is ook verwaarloosbaar bij korte duur). Terwijl bij langdurende projecten elektromotoren het beste past. Uitdagend tegenwoordig is het vinden/krijgen van een voldoende sterke aansluiting (stroom), dat is anno 2024 soms onmogelijk. Dieselpompen zijn daarom nog onverminderd populair, ondanks de klimaatambities in Europa en Nederland. 

Anno 2024 zijn plunjerpompen (bijvoorbeeld GEHO ZD600) erg populair in Nederland en veel andere Europese landen, het zijn pompen welke een zeer lange levensduur kennen (meer dan 50 jaar vaak). Ook is het mogelijk met relatief weinig energie grondwater te onttrekken met een plunjerpomp, al is de kwaliteit van de totale bemalingsinstallatie wel erg belangrijk. In de USA zien we vrij weinig plunjerpompen.